Nieuwe ongedocumenteerden opvang in noord

20 sep Nieuwe ongedocumenteerden opvang in noord

“De bewoners zelf lopen hier ook rond, maar je pikt ze er niet uit.” Het team van HVO-Querido heet de bezoekers een warm welkom op de feestelijke opening van hun nieuwe opvanglocatie aan de Lidostraat in Amsterdam Noord. Mensen uit de buurt en samenwerkingspartners zijn langsgekomen om een kijkje te nemen in dit nieuwe gebouw, waar 44 opvangplekken voor mensen uit het Programma Ongedocumenteerden Amsterdam zijn.

Zelfbeheer

“Het is perfect!” Bewoner Yasin is blij met zijn nieuwe plek: “Je hebt hier de vrijheid om binnen te komen wanneer je wilt, te koken wanneer je wilt. Zelfs om twee uur ‘s nachts kan dat. Dus dat heb ik ook al een keer gedaan,” zegt hij lachend. Vandaag is zijn woonkeuken gevuld met hapjes en drankjes, waar HVO-Querido-medewerkers, bezoekers en bewoners voldaan een praatje maken.

“Het is allemaal zo mooi nieuw en schoon,” vertellen verschillende bewoners, “dat is zo fijn!” Woonbegeleider Bart beaamt dat. “Daar zijn de bewoners zelf ook verantwoordelijk voor, ze kopen hun eigen schoonmaakspullen, houden de keuken netjes, zorgen voor een schone badkamer. We hanteren hier het principe van zelfbeheer.” En dat bevalt de bewoners goed.

Samen leven

Zodra Bart zijn rondleiding door het gebouw start, haakt bewoner Said aan om zijn kamer te laten zien. Met één kamergenoot deelt hij deze. Saids bed springt er uit door de kleurrijke overtrekken en een gezellig bedlampje. Op het bed ligt brieven voor zijn asielaanvraag uitgesorteerd. Het lege bed van zijn kamergenoot gebruikt Said voor de gelegenheid om al zijn certificaten te laten zien. Want terwijl hij met zijn eigen asielaanvraag bezig is, zet hij zich ook in voor anderen. Hij is actief in de ouderenzorg en doet dat met passie en competentie. Van een EHBO-diploma tot certificaten voor omgaan met dementie en mensen in rolstoelen; Said heeft al acht verschillende cursussen afgerond.

“Wij letten er op dat we de kamergenoten goed matchen,” vertelt Bart als we de rondleiding vervolgen, “en dat mensen met respect met elkaar omgaan.” Je hebt hier mensen van over de hele wereld en met verschillende geloofsrichtingen en geaardheden. “Die wonen hier allemaal samen.” Wel zijn het allemaal mannen. Vanuit een opvanglocatie voor vrouwen, Maya Angelou, is er ook een bezoeker aanwezig om het nieuwe pand te bekijken. Mooi vind ze het zeker, maar geen reden om jaloers te worden. “Wij hebben de mooiste kamers die we ooit hebben gehad,” vertelt ze over haar eigen opvang.

In de volgende woonkeuken, er zijn er drie, ontvangt Rayan bezoekers. Sinds 2016 is hij in Nederland, met een tussenpauze in Luxemburg. Rayan spreekt vier talen vloeiend en werkte daar als vertaler. Nu is hij zich aan het voorbereiden op een terugkeer naar Algerije, wat wegens Covid uitgesteld is. “Het is fijn om hier te wachten,” vertelt hij, “het is een goede plek om te zijn. Maar het allerbeste aan deze plek is zij,” zegt hij lachend als woonbelegeider Senait langsloopt. “De begeleiders kunnen zich in je verplaatsen, ze geven je een goed gevoel en zijn fijn gezelschap.” Wanneer Bart voorbij komt ontstaat er een korte woordenwisseling in het Frans: “Hoe gaat het ermee? Morgen weer les?” “Ik leer hem Frans,” zegt Rayan vrolijk, “en hij mij Nederlands.”

Ook als bezoeker zie je dat: het beste aan deze plek zijn zeker de mensen en hoe ze met elkaar om gaan. In een brandschoon, ruim en nieuw gebouw kan dát alleen nog maar meer schitteren.